بازگشت اسطوره، شماره دهی که همیشه ده می ماند
 |
هیاهوی ورزشگاه و فریاد های کاپیتانو کاپیتانوی حاضرین در استادیوم آلیانس شهر تورینو به ما می گوید که کاپیتان ما، خدای دنیای فوتبال مان، خدای فوتبال یوونتوسی ها، اله، برگشته و ایکاش این بازگشت، برگشتی چند ساعته نبود و شاهد حضور بلندمدت اسطوره ای بودیم که در تاریخ حیات بیانکونری درخشید و رکوردها و افتخارات ارزنده و دست نیافتنی ای را به نام خود ثبت کرد.
گویی باید ده سال صبر می کردیم و انتظار می کشیدیم تا شماره ده محبوب و دوست داشتنی مان را یک بار دیگر در خانه مان، ورزشگاه یوونتوس می دیدیم. ده سالی که همراه با قهرمانی های زیادی بود و ما به مانند تمام تیفوسی های بانوی پیر بارها و بارها طعم شیرین قهرمانی، هیجان و خرسندی را چشیدیم؛ اما شاید برای تعداد زیادی از طرفداران قدیمی تر یووه نبود حضور برخی از اسطوره های تاثیرگذار در این سال ها به خوبی حس می شود. حسی که روز گذشته همراه با حضور مجدد و بازگشت اسطوره بانوی پیر، الکس دل پیرو به خانه یوونتوسی ها در کنار نمایش و نتیجه ای که به دست آمد چندین برابر بیشتر از سال های اخیر احساس شد و افسوس تیفوسی ها را به همراه داشت.
اینکه یک نفر می تواند توجه میلیون ها طرفدار را به خود جلب کند در دنیای ورزش امری ست که همواره دیده میشود اما اینکه چطور می تواند چنین حسی را در میان اکثر هواداران آن تیم و حتی سایر دوست داران فوتبال را به وجود آورد و برای جمع زیادی از فوتبال دوستان قابل احترام باشد مطمئنا بستگی به نوع رفتار و خصوصیات شخصیتی آن ورزشکار دارد.
اگر در مورد یووه صحبت کنیم آن فوتبالیست محبوب کسی نیست جز الساندرو دل پیرو که در دیدار شنبه شب یوونتوس مقابل بولونیا که با حضورش در سکوهای آلیانس استادویم با استقبال بی نظیر تماشاگران و فریادهای معروف «un capitano» برای دقایقی تمام حاضرین در ورزشگاه را غرق شادی کرد و لحظات را به عقب برگرداند و تمام تمرکز و حس ورزشگاه را به خود معطوف کرد. درست مانند ده سال قبل که در دیدار یووه برابر آتالانتا در دقایق پایانی دیدار با خروج از ترکیب یوونتوس آخرین لحظات بیانکونری اش را در میان اشک و هیجان وصف ناپذیری تجربه کرد و ادامه دیدار را تحت شعاع خداحافظی خود با باشگاه محبوب و تیفوسی های همیشه حامی اش قرار داد.
الکس این بار نیز توانست همانند همیشه قلب تیفوسی های بانوی پیرا به تپش وا داشته و لحظات هیجان انگیزی را هم برای خود و هم برای هواداران رقم زند و خود نیز با انتشار پستی با عنوان بازگشت به خانه از خرسندی و شوق اش برای بازگشت مجدد ابراز دارد. پستی که همراه ویدیو ابتدایی پیش از ورود به ورزشگاه و در کنار انتشار ویدوهای هوادارانی که او در ماشین شخصی اش همراه خانواده شناسایی کردند نشان از محبوبیت و اهمیت اش نزد دنیای سیاه و سفید یوونتوس دارد.
محبوبیت و ارزشی که برای تیفوسی های یووه همراه با آرزو دوباره دیدن اسطوره ای ست که می دانند می تواند برای تیم دوست داشتنی شان مفید و موثر باشد و آنان را به این امید نگه می دارد که شاید روزی الکس را همانند کلیپ مشترک دل پیرو و یووه که او را در آکادمی یوونتوس در لوس آنجلس نشان می داد که مشغول هدایت و راهنمایی جوانایی بود؛ این بار نشسته بر روی نیمکت هدایت یووه ببینند و یا در پست دلخواه بسیاری از دوستداران یووه، یعنی مدیریت بیانکونری شاهد حضور اسطوره شان باشند. این خواسته حتی اگر عملی نشود نیز باز تیفوسی های بانوی پیر امید به تداوم دیدن الکس دل پیرو و سایر اسطوره ها و ستاره های تاثیرگذار تاریخ یووه در مجموعه سیاه و سفید یوونتوس را دارند و امیدوارند این بار بازگشت اله و دیدن دل پیرو ده سال دیگر طول نکشد.
